Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Στις στήλες του ημερήσιου τύπου πολλοί δημοσιογράφοι-αρθρογράφοι, συχνά, με το πρόσχημα της ενημέρωσης, ξοδεύουν το μελάνι τους αφειδώλευτα για να ειρωνευτούν ή για να διαστρεβλώσουν το πνευματικό έργο πού, σε πείσμα των καιρών, εξακολουθούν να προσφέρουν κάποιοι ηρωικοί εκπαιδευτικοί για την ελληνορθόδοξη αγωγή των μαθητών της πατρίδας μας.Με τίτλο «Ή αμαρτία στα σχολεία» δημοσιεύτηκε πριν από μερικούς μήνες σε ημερήσια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίαςμια προοδευτική και «ξεκάθαρη» άποψη για το ασυμβίβαστο της τέλεσης του μυστηρίου της εξομολόγησης στα σχολεία.«Το πρώτο κρούσμα», όπως το χαρακτηρίζει, εκδηλώθηκε πριν από τις εορτές των Χριστουγέννων στην Αιτωλοακαρνανία, μεπρωτοβουλία μάλιστα της προϊσταμένης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ το τελευταίο παραμονές του Πάσχα στο Ρέθυμνο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ή «μολυσματική» πράξη συνέβη και σ' άλλα σχολεία, τα όποια όμως δε φαίνεται να γνωρίζει (εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ή δημοσιογραφική της ενημέρωση είναι ελλιπής, αφού δεν αναφέρει ότι ή εξομολόγηση τελείται και σε κάποια σχολεία της πρωτεύουσας).Η αρθρογράφος παραδέχεται ότι οι αντίθετες απόψεις της για την τέλεση του μυστηρίου της εξομολόγησης στα σχολεία δεν είναι κοινής αποδοχής ούτε στο διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης ούτε στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, αλλά ούτε και στην κοινωνία. Γι' αυτό αναλαμβάνει με τον προβληματισμό της — είναι αλήθεια, χωρίς θρησκευτικό μένος και χωρίς ασέβεια προς το ιερό μυστήριο της εξομολόγησης — να επισημάνει ότι «στοιχειώδης διορατικότητα επιβάλλει να τακτοποιηθούν οι ανάκατοι ρόλοι». Αναρωτιέται λοιπόν κατά πόσο 13χρονα και 14χρονα παιδιά διαθέτουν θρησκευτική συνείδηση στο δέοντα βαθμό πού προϋποθέτει ή εξομολόγηση και ακόμη κατά πόσον ό χώρος του σχολείου προσφέρεται για τη διαφύλαξη τηςιερότητας του μυστηρίου.Εύκολα αντιλαμβάνεται ένας εκπαιδευτικός και ένας γονέας ότι τα ερωτήματα αυτά προδίδουν άγνοια της παιδαγωγικής διαδικασίας, ή οποία στοχεύει στη διάπλαση μετά φόβου Θεού της πνευματικής προσωπικότητας των παιδιών για την απόκτηση υγιούς συνειδήσεως και ακεραίου χαρακτήρα, παράλληλα με τη μετάγγιση των πολυποίκιλων -γνώσεων. 'Έτσι ή προσωπική συμμετοχή των παιδιών στο μυστήριο της εξομολόγησης και μάλιστα σ' ένα χώρο οικείο γι' αυτά, όπως είναι το σχολείο, πάντα σε προαιρετική βάση και αφού προηγηθεί ήκατάλληλη ενημέρωση τους, ανοίγει στους μαθητές νέους πνευματικούς ορίζοντες και μια άλλη διάσταση στην επίπεδη και ύλόφρονα ζωή τους.Έξαλλου γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, και θα ήταν υποκριτικό να το αρνηθούμε, ότι οι 13χρονοι και 14χρονοι έφηβοι βομβαρδίζονται από τα τρυφερά παιδικά τους ακόμη χρόνια από τον πολυπρόσωπο και τερατόμορφο αμοραλισμό που βασιλεύει στον ελκυστικό κόσμο των media και έχουν εθιστεί ήδη σε προχωρημένο βαθμό σε μια ατομοκεντρική καί α-πνευματική θεώρηση της ζωής. Μάλιστα δε ένας μεγάλος αριθμός από τους έφηβους μας έχει δοκιμάσει την πίκρα της φαρμακερής αμαρτίας των ναρκωτικών, των εκτρώσεων, της σκοτεινιάς του υποκόσμου, της άπαγοήτευσης των ανώριμων και παράνομων σχέσεων.Τι θα μπορούσε ν' ανορθώσει, αλήθεια, τους μαθητές αυτούς από το κατρακύλισμα στα λασπονέρια της αμαρτίας πού μαύρισε τις νεανικές τους ψυχές, παρεκτός από το λουτρό της μετανοίας και τη βεβαίωση ότι πάνω και πέρα από τα δικά τους λάθη υπάρχει ή αγάπη και το έλεος του Θεού;Φυσικά, ένας νηφάλιος αναιρετικός σχολιασμός ενός τέτοιου δημοσιεύματος δεν αποσκοπεί ν' απαντήσει ή ν' αλλάξει τις προοδευτικές πεποιθήσεις της συντάκτριας — αυτό μόνο με τη χάρη του Θεού μπορεί να πραγματοποιηθεί. Επιθυμεί όμως να καταδείξει το ολέθριο λάθος πού συντελείται στην έντονη προσπάθεια αποσύνδεσης της εκπαίδευσης από τη θρησκευτική αγωγή και παιδεία αφ' ενός, και αφ' ετέρου, στην αρχή μάλιστα της νέας σχολικής χρονιάς, να τονιστεί ή ανάγκη εγρήγορσης όλο ένα και περισσοτέρων καλών εκπαιδευτικών πού κοπιάζουν στον τραχύ αγρό της εκπαίδευσης.Να ξεκινήσουμε αποφασιστικά τον ευγενή και θεάρεστο αγώνα για σθεναρή αντίσταση στην αποδόμηση πού απεργάζεται μεθοδικά ή αντιθρησκευτική προπαγάνδα εδώ και πολλές δεκαετίες.Ν' αντιγράψουμε τις ευλογημένες και αξιέπαινες πρωτοβουλίες κάποιων εμπνευσμένων και πιστών εκπαιδευτικών για το μυστήριο της εξομολόγησης, για συχνό και σωστά προετοιμασμένο εκκλησιασμό τωνμαθητών, για εθνικές εορτές γεμάτες ενθουσιώδη πατριωτισμό, για ευαισθητοποίηση στην κοινωνική αλληλεγγύη και την έμπρακτη χριστιανική αγάπη, μήπως και καθαρίσουμε τα σχολειά μας από την αχλύ της ηθικής σύγχυσης και να 'μαστέ σίγουροιγια τη θεία αρωγή.Κι ας μείνουν οι σειρήνες να κραυγάζουν.

Φιλοθέη Χ.Τ.