Τό μήνυμα τοῦ μήνα

Τό πρῶτο μήνυμα τοῦ νέου ἔτους μᾶς τό προσφέρει ἡ Δεσποτική γιορτή πού σημαδεύει τήν πρώτη ἡμέρα τοῦ μήνα, ἡ Περιτομή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέ τήν γιορτή αὐτή τιμοῦμε τό γεγονός ὅτι ὁ Κύριος ἐκπλήρωσε τόν νόμο καί πῆρε τό ὄνομα Ἰησοῦς, πού θά πεῖ ΘεόςΣωτήρας.

Οἱ θεοφώτιστοι Πατέρες μας διαβλέπουν στήν περιτομή τοῦ Κυρίου τό μήνυμα τῆς ὑπακοῆς. Ὁ Χριστός περιτέμνεται, ὑφίσταται δηλαδή ἕνα ταπεινωτικό πάθημα, ἐπώδυνο καί ἀποκρουστικό, ὅπως εἶναι ἡ περιτομή, γιά νά ὑπακούσει στόν νόμο, νά δηλώσει ὑποταγή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔστω κι ἄν αὐτός ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ δέν χρειάζεται οὔτε τό πάθημα νά ὑποστεῖ οὔτε τήν ὑποταγή νά δηλώσει. Καί ἐμεῖς, οἱ χριστιανοί του, ὅσοι «εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν» καί «Χριστόν ἐνεδύθημεν» (Γα 3,27), μαθαίνουμε ὅτι ἔχουμε χρέος νά ὑπακοῦμε στόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ὄχι κατά τήν λογική μας ἀλλά κατά τήν ἐντολή του, ἔστω κι ἄν φαίνεται παράδοξη στόν κόσμο μας καί στίς συνήθειές μας. Μιμούμενοι τήν ὑπακοή τοῦ Χριστοῦ μποροῦμε χαρισματικά νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία, τήν ὁποία Ἐκεῖνος δικαιωματικά κατήργησε ὑπακούοντας στόν νόμο.

Ἀλλά ἡ τελετουργία τῆς περιτομῆς, ὅπως πρωτοδόθηκε ἀπό τόν Θεό στόν Ἀβραάμ, δέν δήλωνε μόνο τήν ὑπακοή τοῦ ἀνθρώπου. Φανέρωνε κάτι πολύ σπουδαιότερο, τήν σχέση ἀπόλυτης ἐμπστοσύνης πού τόν συνδέει μέ τόν Θεό. Διότι ἡ περιτομή ἦταν τό σημάδι τοῦ Θεοῦ πάνω στόν ἄνθρωπο, ἡ ἀπόδειξη ὅτι ἐκεῖνος ἀνήκει ὁλοκληρωτικά στόν Θεό. Αὐτή ἡ ἱερή σχέση δέν καταργεῖται μέ τήν κατάργηση τοῦ τύπου. Ἀπό τήν στιγμή πού περιτμήθηκε ὁ Χριστός, ὅλοι οἱ Χριστιανοί ὡς μέλη στό δικό του σῶμα εἴμαστε πλέον περιτετμημένοι στό ὄνομά του˙καί ἡ περιτομή ὡς σημάδι στήν σάρκα μας δέν μᾶς χρειάζεται. Μᾶς χρει­άζεται ὅμως ἡ ἀχειροποίητη περιτομή ὡς συνείδηση καί ὡς βίωμα μέσα στήν καρδιά μας, ὡς γεγονός μέσα στό εἶναι μας. Μᾶς χρειάζεται μία νοοτροπία πού θά ἀφαιρεῖ ἀπό τήν καρδιά μας τό θέλημα τοῦ κό­σμου καί θά κρατᾶ ζωντανό καί καθοδηγητικό στήν ζωή μας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτή τήν ἀχειροποίητη περιτομή τήν παίρνουμε μέ τά μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καί τοῦ Χρίσματος καί τήν ἀνανεώνουμε μέ τό μυ­στήριο τῆς μετανοίας καί τῆς ἐξομολογήσεως.

Γιορτάζοντας, λοιπόν, τήν περιτομή τοῦ Χριστοῦ, βιώνουμε τήν προσωπική μας πνευματική περιτομή. Ἀνανεώνουμε τήν ἀπόφασή μας νά ἀνήκουμε στόν Κύριο. Ἡ πεποίθηση ὅτι εἴμαστε δικοί του μᾶς σπρώχνει νά κάνουμε τό θέλημά του. Αὐτή εἶναι ἡ εὐχή καί ἡ προσευχή μου γιά τόν καθένα μας, ἀδελφοί μου. Στήν νέα χρονιά νά πολιτευόμαστε καθημερινά ὡς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ!


Ἀγγελιοφόρος